verbeelding

Op mijn Autipas staat dat ik een informatieverwerkingsstoornis heb die mijn gedrag beïnvloedt. Doordat ik informatie anders verwerk heb ik problemen met ‘sociale interactie, communicatie en verbeelding’.

Dit is hoe ik verbeeld: als ik met de auto het knooppunt Eemnes nader, denk ik aan één mes. Bij knooppunt Grijsoord denk ik aan een bejaardentehuis. Bij Hattemerbroek aan een hand in mijn broek. Bij Hellegatsplein aan aambeien. En bij knooppunt Hoevelaken aan Arie Ribbens.

Ik zeg niet dat dit ergens op slaat. Ik zeg ook niet dat het ergens toe leidt. Ik zeg alleen dat mijn brein dit doet. Niet alleen bij namen van verkeersknooppunten: bij álle namen. Van dingen, van plekken, van mensen en van dieren.

Verbeelding betekent: ergens een beeld van maken. Je hoeft niet overal een beeld van te maken. Maar ik weet niet waar wel van en waar niet van. Dus doe ik het dan maar voortdurend. Zit je altijd goed. Als je de rust zou hebben om te zitten.