aldo moro

Vanochtend op de radio hoorde ik een interview met Han van Bree, historicus en al veertig jaar betrokken bij de uitgave van Het aanzien van... - een jaarlijks verschijnend boek waarin het wereldnieuws van de afgelopen twaalf maanden in foto's met onderschriften wordt weergegeven.

Ik had geen idee dat die boeken nog verschenen, maar werd bij het horen van de naam meteen teruggevoerd naar de Gasthuisweg 35 in Den Oever. In het huis van mijn opa en oma stond een hele rits boeken uit de serie en ze kochten elk jaar de nieuwe.

Ik herinner me ineens de naam ‘Aldo Moro’. Dus ik laat op oudjaarsdag de hond uit, hoor via mijn oortjes een interview met iemand van Het aanzien van… en denk ‘Aldo Moro’. Zo werkt mijn geheugen: het is een jukebox met knoppen en als je op de knop Het aanzien van… drukt krijg je ‘Aldo Moro’.

Wat ik zelfs nog weet is dat het een politicus was en dat hij werd vermoord en teruggevonden in een kofferbak. Even googelen en zijn sterfdag blijkt 9 mei 1978 geweest te zijn en het was inderdaad een politicus: de toenmalig premier van Italië nog wel, die na een ontvoering van 55 dagen door de Rode Brigades werd doodgeschoten.

Ik weet nog hoe de in boekvorm uitgegeven jaaroverzichten voelden. Hoe ze door mij, mijn broer, mijn zus en mijn neefjes en nichtjes letterlijk stuk werden gelezen. Hoe mijn opa geduldig loslatende bladzijdes weer terug probeerde te plakken met dubbelzijdige tape. Hoe die opnieuw loslieten als we de pagina weer net wat te enthousiast omsloegen. Hoe mijn opa zonder één jammerklacht opnieuw begon met restaureren.

Vorige
Vorige

gelukkig nieuwjaar

Volgende
Volgende

laatste woorden