alles goed?

Ik luisterde net naar de radio en hoorde: “Holland America Line. Met wie anders?” Gezien het leesteken aan het einde van de tweede zin betreft het een vraag, maar er hoeft geen antwoord op te worden gegeven, want dat zit er al in besloten: “Met niémand anders.” Maar bij mij gaan alle raderen draaien en ga ik meteen cruisemaatschappijen googelen: Norwegian Cruise Line, Royal Caribbean, Silversea. Mocht de vraag “Met wie anders?” wéér voorbij komen, dan heb ik mijn antwoordje klaar.

Er volgde een tweede commercial met een vraag aan het eind: “Waar wacht je nog op?” Dit was weer een andere categorie, want nu zat er geen antwoord in de vraag besloten, maar een handeling. De bedoeling van dat reclamespotje is dat je onmiddellijk het betreffende artikel bestelt.

In de eerste plaats wil mijn brein vragen beantwoorden die geen vragen zijn, in de tweede plaats bén ik mijn brein en schaam ik me ervoor dat ik retorische vragen niet echt kan scheiden van gewone vragen. Ik begrijp wel wat een retorische vraag is, maar dat betekent nog niet dat de raderen in mijn hoofd niet gaan draaien.

Wat moet je eigenlijk antwoorden op: “Alles goed?” Het is niet zo dat “Ja, prima” altijd gepast is. Als net een naaste van mij overleden is en ik antwoord: “Ja, prima”, dan zal me dat achteraf kwalijk worden genomen (“Waarom heb je niet gezegd dat je naaste net overleden was?!”) De regel is dus dat je in principe “Ja, prima” antwoordt op de vraag “Alles goed?”, maar er zijn uitzonderingen. Van die uitzonderingen zou ik graag een lijst ontvangen. Maar die is er niet.