flippen

Ik stond al strak aangespannen als een gitaarsnaar. Toen ging buiten een autoalarm af. Natuurlijk buiten, er staan geen auto’s in mijn woonkamer.

In reactie op het harde geluid begon mijn hond hard en snerpend te blaffen. En ging óók nog ’ns de deurbel, nu kwam ’t van drie kanten.

Ik flipte en in mijn mond verzamelde zich een reeks scheldwoorden die ik hier niet zal herhalen. Om mijn hond tot de orde te roepen priemde ik met alle kracht die ik in me had mijn wijsvinger in het blad van de salontafel.

Een dag later is ie helemaal verkleurd. Mijn wijsvinger, niet het tafelblad.