levens

Soms rijdt de trein waarin ik zit door een stad. Dan kijk ik bij woningen naar binnen en denk ik: al die levens.

Al die mensen met levens die ik ook had kunnen leiden, als ik niet mijn leven had geleid.

Niet dat ik nou per se een ander leven wil leiden. Het lijkt alleen zo willekeurig: zij hun leven, ik het mijne.

Poppen aan touwtjes zijn we. Elke dag keren we terug naar de plek waar we ’s ochtends van zijn vertrokken.

Riekus Waskowsky schreef:

Elke seconde verandert de wereld

men leeft maar en sterft maar

alsof het niets is en misschien is

het ook wel niets dan wat beweging

waardoor de wereld niet verandert.