liedjes uit de rigolettohof 9

Ik schreef een boek over het Alphen aan den Rijn van de jaren zeventig en tachtig en maakte een afspeellijst met liedjes waar ik destijds naar luisterde. Af en toe druk ik nog op shuffle en vandaag kwam voorbij: One Way Ticket van Eruption.

In dit lied zingt zangeres Precious Wilson hoe ze een enkele reis neemt naar een plek genaamd eenzaamheid. Ze gaat per trein: “Choo, choo, train a-trackin' down the track/Gotta travel on, ain't never comin' back/Ooh, ooh, got a one way ticket to the blues.” Dat is wel zo veilig, want ze doet niets anders dan lonely teardrops plengen en er zitten geen ruitenwissers op je ogen.

Het hotel waar ze zal verblijven heet het Heartbreak Hotel. Mogelijk verblijven daar nog andere mensen met gebroken harten: kun je mingelen. En dan de volgende ochtend, terwijl je in de ontbijtzaal met de punt van je mes de jam vanuit de portieverpakking over het hagelwitte tafellaken naar je boterham overhevelt, proberen je de naam te herinneren van de frisgedouchte persoon tegenover je.

Gelukkig blijkt een one way ticket to lonesome town vaak toch een retourtje.

(Lees hier deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5, deel 6, deel 7 en deel 8 van deze serie.)