moppersmurf

De overbuurman is dood. Zijn kist staat voor het raam, al heeft hij niets meer aan het uitzicht. Wij misschien wel aan het inzicht.

Op de foto op de rouwkaart houdt hij een glas rode wijn omhoog, waar ik op mijn rouwkaart met een glas water zal poseren. Hij de bourgondiër, ik de asceet.

Intussen probeer ik te overleven in een samenleving die collectief in de kerststand staat. Gisteren moest ik bloed geven terwijl Happy Xmas (War Is Over) van John Lennon en Yoko Ono uit de luidsprekers tetterde: “A very Merry Christmaaaaaaaaas!!!!! And a happy New Yeaaaaaaaaar!!!!!” Even overwoog ik de naald uit mijn arm te trekken en de pleiterik te maken.

Er is geen ontkomen aan en als ik erover klaag voel ik me Moppersmurf. Dus ik bijt mijn kiezen op elkaar en kijk reikhalzend uit naar 1 januari: de dag waarop we eindelijk weer normaal kunnen doen.