neutraal

Ik ken iemand die iedereen met een brede glimlach tegemoet treedt. Ik vertrouw ’m voor geen meter, want meestal valt er niets te lachen. Stel dat naast ons een clown over zijn eigen voeten struikelt, dan snap ik de reactie, maar nergens is een clown en dit is geen reactie en dus vertrouw ik het niet.

Het liefst heb ik dat iemand neutraal kijkt, zoals je een auto in z’n vrij zet als je stilstaat. Ga je rijden, dan zet je ’m in z’n 1. En als je wilt gaan lachen (om een clown of om iets anders), dan lift je je mondhoeken. Zo zou het moeten zijn.

Als ik neutraal kijk, zeggen mensen soms: ‘Wat kijk je somber.’ Kun je nagaan hoe ik kijk als ik ook echt somber bén.