niet

Soms ben ik bang dat ik vergeet dat ik al vijftien jaar niet meer rook. Dat ik ineens een pakje in mijn hand houd, het cellofaan eraf trek, een kankerstaaf opsteek en diep inhaleer. Om dan als uit een droom te ontwaken.

Stoppen met roken leek onmogelijk. Ik was ermee vergroeid als een kat met zijn staart.

Al anderhalf decennium leef ik gezond, maar zelfbeschadiging blijft op de achtergrond een aanlokkelijk alternatief. Waarom dat zo is, weet ik niet.

Roken is makkelijk, niet-roken moeilijk. Iets niet doen zou makkelijker moeten zijn dan iets wel doen. Maar dat is dus niet altijd zo.