rookhand

Gistermiddag was in café Festina Lente op de Looiersgracht 40b in Amsterdam de finale van de Poëzieslag: een maandelijkse wedstrijd wie-kan-het-beste-gedichten-voordragen. Dat deden we buiten: het publiek zat op stoeltjes rond de kroeg, de dichter stond voor de brug aan de overkant van de straat. Er reed op een gegeven moment een grote bestelbus van PostNL doorheen die deelnemer Josse Kok heel even aan het zicht onttrok. Ik dacht: wat als hij voorbij is gereden en Josse is weg? Maar hij stond er gelukkig nog en sprak: ‘Het is belangrijk om in jezelf een lege ruimte te bewaren.’ Eens, maar waar in mij is er ruimte voor leegte?

Zo ging ik steeds zinnen van dichters op mijzelf betrekken, wat in de poëzie helemaal niet hoeft, de taal mag op zichzelf staan, maar verboden is het ook niet. En dus sprak M.A. ter Haar de woorden: ‘Mijn handen raken alleen maar levenloze dingen aan.’ Waarna ik een denkbeeldig afturflijstje erbij pakte: wat heb ik vandaag aangeraakt en had het een hartslag?

Ik kan mijn aantekeningen niet helemaal ontcijferen, maar de talentvolle Marloes Beuker had het volgens mij over: ‘Elke minuut met goedkope garen aan elkaar geborduurd.’ Waarna mijn hoofd dáár weer als een hond met een bot vandoor ging: zo is mijn leven ook, een lappendeken van gebeurtenissen en non-events...

Beuker werd derde, Miron Galic tweede: ‘Ik moet terug naar de muren/dezelfde muren/die door een niet nader te noemen persoon/(ik ben die persoon)/zo verafschuwd worden’.

En Jalil Sultani won, in ronde 3 bracht hij een gedicht dat ‘Papa’ heet en dan vrees je als jurylid dat het larmoyant wordt, maar in plaats daarvan was er een welkome afstandelijkheid in de verteltrant die maakte dat er genoeg te voelen overbleef:

De vingers van zijn rookhand trillen niet,
ze dansen.

‘Rookhand... rookhand...’ herhaalde ik binnensmonds.

Ik had ook een vader met zo’n hand. De hand waarmee hij rookte. Die alleen maar levenloze dingen aanraakte.

Vloeipapier en tabak. Vloeipapier en tabak. Vloeipapier en tabak.

Dit was de finale van de Poëzieslag in café Festina Lente. Presentator van dienst: Asha Schuurman. De andere juryleden: Asha Karami en Mathilde Santing. Met dank aan het Amsterdams Fonds voor de Kunsten. Miron Galic en Jalil Sultani gaan naar de halve finale van het NK Poetry Slam op woensdag 3 september in Utrecht, gaat dat zien. Twee dagen daarvoor, op maandag 1 september, begint De Poëzieslag aan een nieuw seizoen. Gaat dat óók zien. Wil je meedoen? Mail naar poezieslagamsterdam@gmail.com.

Vorige
Vorige

even geen blog

Volgende
Volgende

enzoverder