Vanochtend een e-mail: ‘Het is eindelijk Black Friday-week!’

Als iemand vanwege een handicap zorg nodig heeft, komt ie in aanmerking voor een persoonsgebonden budget. En ik ontvang zo’n budget. Want ik heb een handicap.

Vandaag een te vol hoofd om te bloggen.

Zelfs in de trein lijkt het of de wagon stilstaat en het landschap bestaat uit decorstukken die aan mij voorbij worden getrokken.

Ik had te weinig ijzer dus kocht ik bij de drogist een potje met daarop het woord ijzer.

Als je niet luistert naar adviezen van je coach kun je net zo goed geen coach hebben en ik wil wel een coach en dus luister ik naar haar.

Ik was op een congres met twaalfhonderd bezoekers. Iedereen verzamelde zich in een centrale hal, waar ik het gezamenlijke gezoem op me liet inwerken.

Ik bel de dokter vanwege mijn knie. Die doet pijn, maar minder dan een paar dagen geleden. Toen deed ie héél erg pijn.

Wat als alles zou zijn wat het is.

Behalve co-ouder van twee inmiddels volwassen kinderen, ben ik mede-baasje van een hond. Ze is nu bij haar andere patron, wat betekent dat ik niet meer elke dag om kwart voor zeven op hoef te staan.

Twaalf jaar geleden woonde ik door omstandigheden zes maanden in een stacaravan in Den Ilp.

Mijn rechterknie is ineens veel dikker dan mijn linker-. Vocht hoopt zich op en nu strompel ik als Quasimodo door de straten.

Regelmatig denk ik: had ik nog maar een vaste baan. Ik ben nu acht jaar zzp’er en die afkorting deelt voor vijftig procent de lading: ik heb geen personeel.

Stel dat het drinken van oploskoffie zou helpen om problemen op te lossen.

‘This is so embarrasing lmao, but are you the guy from this morning in the supermarket?’

De therapeut houdt twee stootkussens de lucht in en die moet ik zo hard mogelijk raken.

Net liep ik op straat en keek bijna iedereen me aan. Meteen m’n telefoon gepakt en mezelf googelen om te checken of ik in het nieuws was: niet vandaag.

Ik keek een samenvatting van de voetbalwedstrijd NEC-FC Groningen en zag doelman Etienne Vaessen uit zijn doel komen in een poging de aanstormende spits het scoren te beletten.

De afgelopen twee weken ging het niet goed met me, maar dat ga ik jou niet aan je neus hangen.

Ik ben altijd gewapend als ik de openbare ruimte betreed. Die begint waar de drempel ophoudt.