Ik schrijf en spreek over mentaal welbevinden in het algemeen en neurodiversiteit en autisme in het bijzonder. Dat doe ik van binnenuit, vanuit de eigen ervaring.

Er gaat geen moment voorbij dat ik niet ergens aan denk.

Twee bakjes hoemoes heb ik. Ze zijn allebei houdbaar tot 10-03-25, alleen de ene tot 9.22 uur en de andere tot 11.06 uur.

‘Blijf scherp’, is de slogan van BNR Nieuwsradio, maar ik wil juist zachter worden.

Hou je aandacht erbij. Denk niet aan wat je nog méér moet doen. Doe eerst dít.

Afgelopen maandag hoorde ik om twaalf uur de sirene gaan, waarbij ik het privilege geniet om me dan niet in een schuilkelder te hoeven verschansen.

I got static in my head, the reflected sound of everything

Tried to go to where it led, but it didn't lead to anything

zingt Elliott Smith in ‘Tomorrow, Tomorrow’.

Ik hou van de vroege ochtend en de late avond. Ik hou van harde muziek en van géén muziek.

Als ik het hele weekend heb gewerkt en op maandagochtend de mensen naar hun werk zie gaan, durf ik geen vrij te nemen.

Gisteren zag ik in Haarlem de voorstelling ‘Orchestra Soledad’ van theatergroep Orkater.

‘Brings food alive’, staat er op het flesje worcestershiresaus en meteen zie ik een wandelende aubergine voor me en een dansende courgette.

Nooit gedacht dat ik ooit in mijn leven ergens een missie van zou maken.

Soms heeft iemand het over diens ‘partner’. Dat klinkt afstandelijk, ik denk meteen aan een zakenrelatie.

Ik ben een enorme muziekliefhebber en daarom is het zo jammer dat veel politici alleen ketelmuziek ten gehore weten te brengen.

Vannacht werd ik om kwart over vier wakker en dacht ik: er zijn mensen die ’s nachts om kwart over vier wakker worden en dan niet meer in kunnen slapen.

Ik had ergens geluncht en kreeg de dag daarna een mailtje: ‘Hoeveel sterren zou je geven aan onze dienstverlening?’

Geliefden zeiden wel eens: ‘Jij bouwt een muurtje om je heen.’

Gisteren liep ik door mijn straat en zag ik te laat dat de persoon die mij met opgeheven hand tegemoet was komen lopen mijn buurvrouw was geweest.

Pas toen ie al zo’n beetje voorbij was gelopen, realiseerde ik me dat de persoon die me op straat tegemoet was gekomen…

Het grote raam krijgt drie vegen: op en neer, op en neer, op en neer. De twee kleinere ramen krijgen er elk twee.