pittige mix

Ik naar de Notenbar. Al was het maar vanwege de naam. In een gewone bar heb ik als geheelonthouder niks te zoeken, hier kan ik naar hartenlust bestellen.

Ik koos voor de pittige mix, omdat ik dat een grappige naam vind. Het leven is ook een pittige mix. Maar we slaan ons erdoorheen, als met een kapmes door dichtbegroeid oerwoud.

Of ik anders nog iets wilde. ‘Weet je wat,’ zei ik, ‘doe ook maar een klein schepje macadamianoten. Ik verwen mezelf.’

Waarop de verkoper zei: ‘Daar hou ik nou helemáál niet van, van macadamianoten.’ Die uitspraak zag ik niet aankomen, zeker niet uit de mond van iemand die ze me verkóópt.

Het gekke is ook dat thuis de macadamianoten me niet smaakten. Ik zat maar een beetje wezenloos te kauwen. Zo beïnvloedbaar ben ik dus. Gelukkig had ik nog pittige mix.