feedback

De reacties die ik ontvang na afloop van lezingen gaan alle kanten op, maar laten zich niettemin rubriceren.

Zo heb je de onomwonden complimenten: “Ik vond het goed, dank je wel.” Dat is een fijne categorie, omdat het zo duidelijk is: ik heb geprobeerd iemand een mooie middag of avond te bezorgen en dat is gelukt.

Je hebt ook kritische reacties: “Dat en dat vond ik niet zo goed.” Op zich ook een prima categorie, want opnieuw is het duidelijk: ik heb geprobeerd iemand een mooie middag of avond te bezorgen, maar dat is niet helemaal gelukt.

Soms zijn er vragen die te maken hebben met de beroepspraktijk: “Wat krijg je voor zo’n optreden?” Of: “Kun je hier nou van leven?”

Een vierde categorie die ik hier wil noemen, heeft te maken met of mensen iets kunnen met wat ik heb lopen verkondigen. Het gebeurt best regelmatig dat mensen hadden overwogen niet naar de lezing te komen, omdat het zo donker was in hun leven. En niet dat alles nu licht was, maar het donker was wel iets, iéts minder doordringend geworden.

Soms zeggen mensen: “Ik herkende me in veel van wat je zei, maar niet in alles.” Dat laatste ervaar ik als een opluchting. Als iemand zich in álles wat ik zeg zou herkennen, sluit ik niet uit dat die persoon mij ís.