blauw

Als je je voortdurend alleen voelt, kun je niet de hele tijd zeggen dat je je alleen voelt. Want dan ben je zielig, een vogel met een gebroken poot in de goot.

Dus zeg je dat je je helemaal niet alleen voelt. Zeg je: ik prijs me gelukkig met al die lieve mensen om me heen. Wat ook echt wel zo is, maar onder dat vel over been ben je alleen. En zeg je dat je het niet bent, dus je pretend.

Moet je dat tot het eind volhouden? Moet je zelfs op je sterfbed zeggen: ‘Zo fijn, al dat contact?’ Of mag dan het masker af?

Maggie Nelson in Bluets: ‘If blue is anything on this earth, it is abundant.’