de potten

Ik mocht even een tijdje niet eten. Eerst moest mijn lichaam al het reeds verorberde voedsel verwerken. Daarna viel er niks meer te verwerken, viel de boel stil als een gesloten fabriek.

Ik heb altijd gehouden van gesloten fabrieken en van kantoren die niet meer in gebruik zijn. Je komt op plaatsen waar vroeger mensen werkten. Overlegden. Functioneringsgesprekken voerden. Boerden.

Jarenlang werkte ik als productieleider bij een locatietheatergroep. We maakten voorstellingen in een verlaten autogarage in Westzaan, onder een viaduct in Antwerpen en in de voormalige Sphinx-fabriek in Maastricht.

Op laatstgenoemde plek droomde ik wel eens dat iemand me zou bellen om iets te vragen over wat daar vroeger werd gemaakt: toiletpotten. Ik zou proberen op alle vragen antwoord te geven: van welk materiaal ze gemaakt waren. Of we bij een grote bestelling korting gaven. En zit er garantie op de potten?