een plek om te blijven

Ik verwerkte mijn autismediagnose zes jaar geleden door er poëzie van te maken. De wereld plaatste ik in een vissenkom, waarin iedereen kan ademen behalve ik.

zie
hoe aan de andere kant van het glas iemand blubt:

die man
krijgt geen lucht

Kira Wuck verbeeldde haar relatie met de wereld door zichzelf in een nachtvlinder te veranderen:

Een dof geluid iedere keer als hij het glas raakt
een mot probeert al uren tevergeefs buiten te komen

wanneer wilde ik voor het laatst iets zo graag
dat ik er beschadigd door zou kunnen raken
 

Ik wil ergens in, zij ergens uit. Hoe dan ook zoek je een plek om te blijven.

Die is niet hier, want waarom zou je anders zoeken.

Vorige
Vorige

celebrations

Volgende
Volgende

die hand