celebrations

Ik was voorlopig voor het laatst in het behandelcentrum. ‘Voorlopig voor het laatst’ slaat eigenlijk nergens op, maar ‘voor het laatst’ klinkt zo definitief. Wie weet komt er een moment dat er toch weer noodzaak is voor behandeling.

Met mijn hulpverleners nam ik de geboekte resultaten door en terwijl we dat deden bedacht ik ineens dat ik wel wat mee had kunnen nemen. Een aardigheidje.

Daar was het nu te laat voor en dus sloten we af met een handdruk. De woorden van dank die ik daarbij uitsprak waren welgemeend, maar een doosje Celebrations zou de kers op de taart zijn geweest.