jij en ik

Ik luister naar muziek die ik vroeger goed vond. Nu dus niet meer, anders had ik wel opgeschreven dat ik naar muziek luister die ik goed vínd.

Ik voel er weinig bij, wat vaker gebeurt als ik iets hoor wat ik niet meer goed vind.

Wel die vraag: hoe heb ik dit ooit goed kúnnen vinden?

Zoals bij exen (niet jij, als je dit leest: ik hou nog steeds heel veel van je).

Dat je die drie hele kleine woordjes blijft herhalen, blijft herhalen, blijft herhalen.

‘Jij…

ÉN… (lange pauze)

ík..?’