mooi weer

Bij deze eigenaardige persoonlijkheid stond de barometer bijna iedere dag op storm.

Het rood en het zwart, Stendhal (1830)

Bovenstaande regel betrok ik op mijzelf en ik bleef hangen bij het woord ‘bijna’. Want er zijn dagen dat mijn barometer niet op storm staat, maar op mooi weer. Op dat soort dagen ga ik zo in mijn zorgeloosheid op dat ik vergeet hoe uitzonderlijk ze is.

In het begin nog niet, dan is het alsof ik met blote voeten in de sneeuw ga staan. Maar al snel begint het te wennen, wordt het het nieuwe normaal. Pas de volgende dag, als het meetinstrument verworden is tot donderglas en mijn wenkbrauwen naar onder hellen als een zwaarbelast afdakje, negeer ik het niet meer: de uitzonderlijkheid van mooi weer.