zondag

Gisterochtend een hardloopwedstrijd in het Twiske. Al was ‘wedstrijd’ een groot woord, het ging om het meedoen. Althans, dat dacht ik: bij het laatste rondje over de sintelbaan kwamen er snellere lopers achterop die heel hard: ‘Binnenbocht! Binnenbocht!’ schreeuwden. Dat is atletenjargon voor: opdonderen! Opdonderen!

Gistermiddag de Rode Lijn-demonstratie in Amsterdam. Ik heb een stuk meegelopen tot de mensen die het aantal deelnemers telden tot 250 duizend waren gekomen, toen ben ik er door angst bevangen tussenuit gepiept. In de wetenschap dat 4500 kilometer verderop mensen ook door angst zijn bevangen, maar niet het privilege genieten om ergens tussenuit te piepen.

Gisteravond het concert van de IJslandse band Sigur Rós in Carré, samen met het Groningse Noordpool Orkest. Opnieuw raakte ik bevangen, dit keer niet door angst maar door schoonheid. Bassist van de band Georg Holm citeerde in een interview David Byrne: ‘Talking about music is like dancing to architecture.’ Dus ik kan over dit concert alleen maar zeggen dat ze vanavond wéér in Carré staan en dat er nog kaarten zijn.