herhaling

In mijn leven en in mijn werk draait veel om herhaling. Sommige mensen hebben kritiek op hoe ik leef of hoe ik schrijf met als argument dat er zoveel herhaling in voorkomt en mensen hebben geleerd om herhaling saai te vinden.

Maar herhaling is juist boeiend. Iets wat je al een keer hebt gezien, gehoord, gevoeld, ervaren, krijg je nóg een keer te zien of te horen. Mag je nóg een keer voelen of ervaren. Die tweede keer is dat wat je ziet, hoort, voelt of ervaart natuurlijk gelijk aan de eerste keer, maar jij niét. Jij bent niét hetzelfde. Jij kijkt, luistert, voelt en ervaart alles op een andere manier. De derde keer ook weer. De vierde keer ook. De veertiende keer ook.

Steeds neem je hetzelfde op een andere manier waar. Heel vaak valt je iets op wat je de vorige keer niet is opgevallen. Mijn lievelingsvideo op YouTube heet: Twintig uur stilte. De clip is 1,2 miljoen keer bezocht, er zijn meer liefhebbers. Bingen doe ik nooit, steeds een uurtje en dan zet ik ’m weer af.