jaap bond

Pas werd ik ergens aangekondigd als “een schrijver van autobiografische boeken”. Vreemd was dat niet, ik had de aankondiging zelf aangeleverd. De volgende keer maak ik ervan dat ik fictie schrijf. En daarna non-fictie. Op zich is het allemaal waar.

Als het hoofdpersonage in mijn boeken niet Erik Jan Harmens zou heten, maar Jaap Bond, dan zou niemand denken dat ik over mezelf schrijf. Terwijl het enige dat ik zou hebben gedaan is: mijn eigen naam door een andere vervangen.

Jaap Bond gaat binnenkort met pensioen, maar was jarenlang voorzitter van de Koninklijke Algemeene Vereeniging voor Bloembollencultuur. Bij de aankondiging van zijn afscheid zei hij ervan overtuigd te zijn dat de bloembollensector in Nederland “een bloeiende toekomst” tegemoet gaat.

Los van dit soort woordgrappen ben ik benieuwd hoe vaak hij zich al heeft voorgesteld met: “Mijn naam is Bond. Jááp Bond.”