het grote autismeboek

‘Het grote autismeboek’, dat vandaag precies een jaar geleden verscheen, begint bij het begin. Er is niet eerst een lege pagina of titelpagina. Op pagina 1 staat:

“Dit is het begin van ‘Het grote autismeboek’. Het is mijn boek over hoe het is om autisme te hebben. Over hoe het voor mij is om autisme te hebben. Het begint meteen hier, op pagina 1. Dat is raar. Zelf vind ik het níét raar, maar veel mensen wel en dus ís het raar.

Normaal gesproken wordt pagina 1 wit gehouden. Alleen de titel van het boek staat er en pagina 1 is dan dus niet helemaal wit, maar grotendeels wit. Maar ik hou deze pagina niet grotendeels wit. Hier begint het boek.

Dat ik dat zo doe, daar is een reden voor. Die reden is dat ik ervan hou als iets begint bij het begin. In het leven en ook in dit boek. Je slaat het open en gáán. Waar ik niet van hou zijn opmaten. Als iets niet op zichzelf staat, maar de opmaat is naar iets anders. Vaak weet je helemaal niet dat iets de opmaat is naar iets anders. Dan denk ik dat dat iets al het echte ding is, maar wat blijkt: iets ánders is het echte ding. Of dat andere blijkt nóg een opmaat: een twééde opmaat!

Soms is een beleefdheidsgesprekje gewoon een beleefdheidsgesprekje. Maar soms is het de opmaat naar een heel serieus gesprek. En soms is knuffelen gewoon knuffelen, maar als het uitdraait op seks was het achteraf een warming-up. Wat prima is, maar de volgende keer als ik denk dat we seks gaan hebben blijkt knuffelen weer gewoon knuffelen. Lig ik daar.”