stel je voor

Ik maakte samen met iemand anders iets mee … en achteraf zei die ander: ‘Je gaat hier toch niet over bloggen, hè?’ … en ik meteen van: ‘Nee, nee, stel je voor, het kwam niet eens in me op’ … maar doordat die ander dat zo vroeg kwam het ineens wél bij me op … en nu is het bij me opgekomen … en krijg ik het niet meer neergedrukt … is het alsof ik erover moét bloggen … over wat ik samen met iemand anders meemaakte … zoals je kunt denken: ik ga niet roken, ik ga niet roken, ik ga niet roken … tot je alleen nog maar wilt roken … dus nu zit ik hier op mijn bureaustoel … op deze sarcofaag van een zondagochtend … met voor mij het hie … ha …. hagelwitte scherm … en mijn handen klem ik onder mijn bovenbenen … zodat ik er niks niks niks mee kan doen … niks niks niks mee kan tikken … want ik ga er niet over bloggen … over wat ik samen met iemand anders meemaakte … het komt niet eens in me op … nee echt niet … echt niet … stel je voor … stel je voor … stel je voor …