De formerende partijen hebben het steeds over “wat de Nederlander wil” en steeds is dat helemaal niet wat ík wil. Maakt mij dat géén Nederlander?

Omdat veel bedrijven te krenterig zijn om een vertaler in te huren, gooien ze gewoon alles door Google Translate.

Vroeger had je een reclame: “Op de markt is uw gulden een daalder waard.” Maar dat was helemaal niet waar.

Geen woord in het Reformatorisch Dagblad en Nederlands Dagblad over dat de dood van Dries van Agt en zijn vrouw Eugenie Krekelberg zelfverkozen was.

Het komt regelmatig voor dat ik denk: ik stap eruit. Niet uit het leven, wel uit dit leven.

Heel vaak droom ik van een ander leven. Dan zit ik in de trein en naderen we station Groenlo en kijk ik naar de huizen en denk ik: je zou daar maar wonen.

Eindelijk vond ik een medicijn tegen slapeloosheid waarvan de naam niet eindigde op -pam. De eerste paar nachten waren hosanna, daarna werd ik somber.

In een bomvol café Festina Lente in Amsterdam was gisteravond weer een Poëzieslag: een wedstrijd gedichten voordragen.

Ga ik vooruit of ga ik achteruit? Dat vraag ik me soms af. Ik neem allerlei initiatieven en in een aantal gevallen hebben die resultaat. Soms het gewenste resultaat.

Steeds vaker lees ik nieuwsberichten die ik niet begrijp. Zoals vanochtend, over een aanrijding op de snelweg.

Er zijn mensen die mij open noemen, maar in werkelijkheid draag ik vele geheimen met me mee.

Overal is informatie. Nieuws is informatie en er is heel veel nieuws. Webpagina’s vol nieuws worden steeds ververst. Want wie wil nou oud nieuws lezen?

Een hoofd vol zorgen, maar gelukkig mag ik weer een bak met latex vullen en smoezelige muren tot schone gaan omtoveren.

Ik heb e-mail van Hubert, een man uit Letland. “Happy new year, my friend,” schrijft hij. Aardig, maar een beetje laat.

Mijn moeder werkte in het verpleeghuis en maakte lange dagen. Als ze eindelijk thuiskwam, plofte ze neer op de bank en verzuchtte: “Wat een dag!”

In De Telegraaf vertelt Klaas Boomsma over een vroeger leven vol drank en drugs en een huidig leven dat voor een deel in het teken staat van hardlopen.

Ik doe meer dingen behalve bloggen. Zoals naar de wolken kijken, boeken schrijven en tegenwoordig ook muren witten.

Ik overweeg een abonnement op de Donald Duck te nemen. Vroeger hadden we daar geen geld voor.

Als een gitaarsnaar sta ik strak aangespannen. Elke kleine tegenslag begroet met een grom of een vloek. Iedereen moet optyfen.

Gisteren had ik een afspraak om drie uur. De vorige keer had ik file, dus ik nam flink wat marge in acht, maar dit keer stond er geen file, dus was ik twintig minuten te vroeg.